Liften
Jaja daar ben ik dan, levend en wel!!! (Christie ook nog trouwens)
Ow wat was het vanmorgen vroeg toen ik uit mijn bedje opstond. Toch yag ik er na een kopje thee, een washand over mijn gezicht en een klodder gel in mijn haar weer fris en fruitig uit. Met volgeladen tas en wat broodjes stapten wij de deur van het grote lombokhuis uit. Op naar de bus! Om 08.00 uur waren we bij stadion de galgenwaard om daar, nadat we de fotograaf vriendelijk hadden toegelachen, met een bordje amersfoort langs de weg gaan staan. (klein beginnen werkt 't beste!) Na zo'n 45 minuten koude tenen te hebben gekregen kwam er een dikke BMW naast ons staan. Deze aardige meneer wilde ons wel een eindje op weg naar amersfoort hebben. Het eerste succes was binnen en na ons verhaal verteld te hebben voelde onze chauffeur zich al wereldverbeteraar!!! Om kwart over 9 stonden we alweer in amersfoort langs de oprit. Na een kwartier stopte daar de volgende kandidaat. Deze meneer (Uwe zo bleek later) met een zwaar Duits accent, wilde ons wel mee naar apeldoorn brengen. Nadat wij hem ons verhaal vertelden werd hij wild enthousiast en wilde ons meteen naar Berlijn meenemen. Zo'n aanbod konden we natuurlijk niet weigeren! Even langs Arnhem om wat spullen op te halen om vervolgens in een opeltje met een lekkere 120 op de weg richting berlijn te scheuren. Uwe had kennelijk nog wat familie in Berlijn die hij spontaan eens wilde opzoeken en wij profiteerden daar mooi van. Deze vrolijke Duitse kletskous bleef de sfeer erin houden met zijn praatjes en trakteerde ons ook op Bockworsten. (jammer voor de vegetariers onder ons). Vlak bij Osnabruck kregen wij door dat we beter eerst een stop in Hannover konden maken om eens te meeten met de rest van onze fellowship. Gelukkig ligt Hannover op de weg naar Berlijn en hoewel het zeer jammer was om onze rechtstreekse lift naar Berlijn op te geven zagen we wel weer een gezellig etentje tegemoet (actievoeren kan ook gezellig zijn!) . En hier zit ik dan om 08.00. vertrokken uit Utrecht en zes en een half uur later ben ik 350 kilometer verder! een hele prestatie van ons tweetjes. Ik ben erg benieuwd wat de avond ons zal brengen en ik hoop dat het liften morgen ook een beetje goedgaat. Het blijft koud!! nog maar 1000 kilometer te gaan voor we onze boef kunnen vangen!! Lukachenko naar Scheveningen!!!
Dikke kus voor jullie allen,
Stef
Ow wat was het vanmorgen vroeg toen ik uit mijn bedje opstond. Toch yag ik er na een kopje thee, een washand over mijn gezicht en een klodder gel in mijn haar weer fris en fruitig uit. Met volgeladen tas en wat broodjes stapten wij de deur van het grote lombokhuis uit. Op naar de bus! Om 08.00 uur waren we bij stadion de galgenwaard om daar, nadat we de fotograaf vriendelijk hadden toegelachen, met een bordje amersfoort langs de weg gaan staan. (klein beginnen werkt 't beste!) Na zo'n 45 minuten koude tenen te hebben gekregen kwam er een dikke BMW naast ons staan. Deze aardige meneer wilde ons wel een eindje op weg naar amersfoort hebben. Het eerste succes was binnen en na ons verhaal verteld te hebben voelde onze chauffeur zich al wereldverbeteraar!!! Om kwart over 9 stonden we alweer in amersfoort langs de oprit. Na een kwartier stopte daar de volgende kandidaat. Deze meneer (Uwe zo bleek later) met een zwaar Duits accent, wilde ons wel mee naar apeldoorn brengen. Nadat wij hem ons verhaal vertelden werd hij wild enthousiast en wilde ons meteen naar Berlijn meenemen. Zo'n aanbod konden we natuurlijk niet weigeren! Even langs Arnhem om wat spullen op te halen om vervolgens in een opeltje met een lekkere 120 op de weg richting berlijn te scheuren. Uwe had kennelijk nog wat familie in Berlijn die hij spontaan eens wilde opzoeken en wij profiteerden daar mooi van. Deze vrolijke Duitse kletskous bleef de sfeer erin houden met zijn praatjes en trakteerde ons ook op Bockworsten. (jammer voor de vegetariers onder ons). Vlak bij Osnabruck kregen wij door dat we beter eerst een stop in Hannover konden maken om eens te meeten met de rest van onze fellowship. Gelukkig ligt Hannover op de weg naar Berlijn en hoewel het zeer jammer was om onze rechtstreekse lift naar Berlijn op te geven zagen we wel weer een gezellig etentje tegemoet (actievoeren kan ook gezellig zijn!) . En hier zit ik dan om 08.00. vertrokken uit Utrecht en zes en een half uur later ben ik 350 kilometer verder! een hele prestatie van ons tweetjes. Ik ben erg benieuwd wat de avond ons zal brengen en ik hoop dat het liften morgen ook een beetje goedgaat. Het blijft koud!! nog maar 1000 kilometer te gaan voor we onze boef kunnen vangen!! Lukachenko naar Scheveningen!!!
Dikke kus voor jullie allen,
Stef
1 Comments:
Christie heeft trouwens ook een blog dan horen jullie de andere kant van het verhaal ook eens :D
http://merlessa.blogspot.com/
Gegroet Stef
Post a Comment
<< Home